Aktualności

Już od jakiegoś czasu opisujemy celtyckie święta, tradycje oraz powiązane legendy. Tym razem, by nie było zbyt nudno, chcemy spróbować czegoś innego! Zaczynając od dzisiejszego Beltane, przez następny rok będziemy opisywać dla Was tradycyjne potrawy ściśle związane z obchodami danego święta.

Jak już wspominaliśmy, dziś wypada Beltane! Wiosenne święto skupiające się na budzącej się naturze i przede wszystkim na... płodności.

Zacznijmy od tego pierwszego. Wielkim zaskoczeniem nie będzie, gdy wyjawimy Wam, iż w ten szczególny dzień spożywano dużo owoców oraz świeżych warzyw. Dlatego też bardzo polecane są owocowe sałatki. Dodatkowo, najcenniejszy jednak w Beltane jest miód, gdyż pszczoły mają bezpośredni związek z samym świętem.

Zajmijmy się teraz głównym aspektem tego wyjątkowego dnia. Bardzo popularną praktyką było pieczenie chleba (dozwolone jest gotowe ciasto sklepowe) o kształcie fallusa. Chleb taki wiązał się z uhonorowaniem króla dębów i władcy lasów. Podobno zjedzenie go w Beltane przynosi powodzenie nie tylko w łóżku, ale również w uprawianiu roślin. Podobne efekty dawać mają także babeczki ozdobione zieloną twarzą pokrytą liśćmi.

Na koniec zostawimy Was z przepisem na Beltane Bannock — są to pochodzące ze Szkocji odpowiedniki naszych ciasteczek owsianych, pieczone oczywiście w Beltane.

Składniki:

• 25 dag płatków owsianych,
• 10 dag masła,
• 10 dag cukru pudru,
• 2 jajka,
• pół szklanki wiórków kokosowych,
• aromat migdałowy.

1. Upraż (na suchej patelni bądź w piekarniku) płatki owsiane na złoty kolor i ostudź je.
2. Oddziel żółtka, a białko ubij na sztywną pianę.
3. Utrzyj masło, żółtka i cukier na puszystą masę.
4. Dodaj do masy resztę składników i ugnieć powstałe ciasto.
5. Uformuj ciasteczka i wstaw do piekarnika na 180 stopni, na 15-20 minut.

Polecamy bycie kreatywnym :)

Smacznego w Beltane!

Nastał dzień Alban Eilir (Światło Ziemi) — drugiego z trzech wiosennych świąt, znanego również jako Ostara. Jest to czas, w którym słońce powoli przejmuje władzę nad niebem ponad nami, a dni stają się coraz cieplejsze. Nastała równonoc. Natura powoli budzi się ze snu spowodowanego zimą i wszystko zaczyna kwitnąć.

Rośliną najmocniej związaną z tym świętem jest koniczyna, która bardzo przydała nam się kilka dni temu podczas Dnia Świętego Patryka. Natomiast powiązanym przedmiotem jest „jajko druidów”. Legendy mówią, iż był to magiczny obiekt przywiązany do właściciela, posiadający moce podobne do kamienia filozoficznego. Dziś jednak wiemy, że był to przedmiot nieco mniejszy od kurzego jajka, wykonany z dowolnego kamienia. Jajo to służyło druidom podczas medytacji oraz było symbolem odrodzenia. Rozglądając się dookoła możemy spostrzec to samo — natura odradza się i wszystko znów staje się zielone. Dlatego też ikoną Alban Eilir jest zając broniący jajka — tradycja ta przetrwała po dziś dzień jako symbol wielkanocny.

A tymczasem my serdecznie zapraszamy do spędzenia tego dnia w naszym towarzystwie! Znajdziecie nas (oraz mnóstwo irlandzkiego klimatu) w Klubie ChSM „Pokolenie” przy ul. Młodzieżowej 29 w Chorzowie. Zaczynamy punktualnie o 18:00. Przyjdźcie i zróbcie zieloność! :-)

Zachęcamy do obejrzenia.

Przyjęło się, iż dnia pierwszego lutego nastaje czas Imbolc. Ci, którzy ufają naturze, czekają z obchodzeniem tego święta do pojawienia się pierwszych przebiśniegów. Jest to czas nadziei i przygotowań, albowiem każdy dzień przynosi nam coraz więcej światła, a Imbolc to pierwsze z trzech wiosennych świąt. Nazwa tego dnia jest niczym każde inne celtyckie święto, posiada tysiące różnych odmian, ponieważ nikt już nie pamięta jak przodkowie nazywali ten dzień. Dziś znane jest jako Februa, Candlemas, bądź też pod preferowaną przez nas nazwą — Imbolc.

Gdy wybił czas Imbolc, nasi przodkowie dostrzegli młodego i bezbronnego boga światła. Wiedzieli, iż każdego dnia rośnie on w siłę. Młodzieniec ten zwany Mabonem jest zagrożeniem dla panującego wokół mroku, dzięki niemu życie powoli wraca na ziemię i pozwala roślinom się przebudzić. Gdy tylko dorośnie, armia pod jego sztandarem przegoni mrok i rozpocznie lato. Jednakże Imbolc jest świętem poświęconym Brighid, tej, która wyciągnęła osłabionego boga światła z najgłębszego mroku i niczym matka opiekuje się nim po dzień dzisiejszy. Tak samo my będziemy rosnąć w siłę, tak długo dopóki będzie okrywał nas płaszcz jej światła.

Aby uczcić ten dzień, o świcie zapalane są wszystkie dostępne w domostwach światła, by przegonić mrok. Jeśli za oknem leży śnieg, poleca się spacer po nim, wspominając ubiegłe lato. Wiele osób również stara się, aby w ten dzień spożyć jak najwięcej produktów mlecznych, roślin i przypraw (w tym dniu bardzo ceniono cynamon). Wszystko po to, aby z każdego zakamarka przegonić mrok. My oczywiście walczymy z mrokiem w sposób taneczny, niosąc radość sobie i bliskim. To też polecamy wam!

Pogody ducha i jak najwięcej światła życzy Zespół Galway!

• Galway — trening zespołu tańca irlandzkiego